İşte Ahmet Hakan’ın bugünkü köşe yazısı:
Semerkant’ta ortaya çıkan bu fotoğraf karesi, Türkiye’de olay oldu.
Ne var fotoğrafta?
Şanghay Zirvesi’nin düzenlendiği Semerkant’ta başkanlar bir ortaya gelmişler.
Sohbet ediyorlar.
Fotoğraftaki önderler şunlar:
Cumhurbaşkanı Erdoğan, Rusya Lideri Putin, Azerbaycan Cumhurbaşkanı Aliyev, Tacikistan Cumhurbaşkanı Rahman, İran Cumhurbaşkanı Reisi, Belarus Cumhurbaşkanı Lukaşenko…
Fotoğrafı Türkiye’de olay hale getiren öge ise şu:
Erdoğan, ortamdaki tartışmasız en baskın başkan.
Ortaya bir tür “Erdoğan anlatıyor, öteki başkanlar dinliyor” durumu çıkmış.
İktidar yanlıları, bu fotoğrafı paylaşıp “İşte dünya lideri” diye övünüyorlar.
Buna karşılık muhalefet yanlıları ise…
“Bu önderlerin hepsi demokrasi açısından sıkıntılı… Bunda övünülecek ne var?” diyorlar.
Fakat muhalefet yanlılarının atladığı bir konu var:
Fotoğrafta yer alan önderler ortasında bir tek Cumhurbaşkanı Erdoğan, emsal bir fotoğrafı Batılı ülkelerin başkanlarıyla de çektirebilir.
Ne Putin yapabilir bunu ne Reisi…
Sadece Erdoğan yapabilir.
Bu ortada…
Biden ve öbür Batılı ülkelerin önderleri de Putin’le, Reisi’yle bu tıp görüşmeler yapmıyorlar, yapamıyorlar.
Yani Türkiye, her iki blokla da temasta olabilen bir ülke…
Yani Erdoğan, her iki blokla da temasta olabilen bir önder…
Bu durum Türkiye’nin bilhassa Ukrayna krizinden sonra geliştirdiği eşsiz önemdeki “iki tarafla da görüşüyor olma” diplomasisinin bir sonucu.
Türkiye, işte tam da bu nedenle…
Hem Biden açısından hem de Putin açısından kıymetini ve bedelini daha da arttırmış durumda.
Türkiye, bu bloklardan yalnızca birine angaje olsaydı…
Bu şahane pozisyondan yoksun kalacaktı.
Olaya iktidar/muhalefet perspektifinden değil de…
Sadece ve yalnızca Türkiye perspektifinden baktığımda benim gördüğüm bu.