Lise yıllarında fotoğraf öğretmeninin yönlendirmesi üzerine ahşap heykel imaline başlayan Ökmengil, Eskişehir Eğitim Enstitüsünde matematik öğretmenliği eğitimi alırken de çalışmalarına devam etti. Ökmengil, 1995 yılında yaptığı heykellerle Marmara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Fotoğraf Kısmında misyon yapan devrin kısım lideri Prof. Dr. Emine Berika İpekbayrak’ın heykel atölyesine kabul edildi. Burada teorik eğitim alma fırsatı bulan Ökmengil, sanatını daha profesyonel düzeye taşıdı.
Yıllarca hem öğretmenliği hem de ağaçların kök ve kısımlarını kullanarak ahşap heykel üretimini bir ortada yürüten Ökmengil’in yapıtları, ulusal ve milletlerarası çok sayıda stantta de yer aldı. Şimdiye kadar 6 ferdî stant açan Ökmengil, 2006’da emekli olduktan sonra da heykel üretimini konutunun bahçesinde sürdürüyor. Salih Ökmengil, ahşap heykel imalinin en değerli noktasının uygun ağaç çeşidini seçmek olduğunu, mevzuyu ağacın formunun belirlediğini söyledi.
Çalışmalarında en çok pırnal meşe ve iğde ağacının kökünü kullandığını anlatan Ökmengil, “Pırnal kökü çok sağlam bir ağaçtır. Bir örgü şişi kadar bile kesimini koparamazsınız. Sert olduğu için çalışma yaparken istediğiniz yerde durabilirsiniz, istediğiniz hali verebilirsiniz. Verniklemenize bile gerek yoktur, yeterli bir zımpara atıldığında resen pırıl pırıl parlar” dedi.
Ökmengil, renk ve doku olarak kendisini en çok dut ağacının etkilediğini belirterek, dutun çift renkli bir ağaç olduğunu kaydetti.
Dut ağacıyla heykel yaparken boya kullanmadığını belirten Ökmengil, “Üzerine ovarak doğal vernik sürerim zira diğer bir husus sürdüğünüz vakit ağacın dokusu bozuluyor. Ben o dokuyu bozmak istemiyorum. Dayandığı kadar dayansın lakin doğallığını korusun istiyorum” sözünü kullandı.
Ökmengil, 23 yıl boyunca her yaz eşi ve çocuklarıyla Marmaris Çubucak Tabiat Parkı’nda çadır tatili yaparak, ağaçları daha yakından tanıma fırsatı bulduğunu, çoklukla Akdeniz Bölgesi’nde yetişen sandal ağacının da ahşap heykelcilik için çok uygun olduğunu anlattı.
HEYKEL YAPARKEN MATEMATİKTEN YARARLANIYOR
Salih Ökmengil, evvel hobi olarak başlayan ve tutkusu haline gelen ahşap heykelcilikten ilerleyen yaşına karşın vazgeçemediğini, bu sanata 52 yılını verdiğini lisana getirdi.
İstanbul’da öğretmenlik yaparken heykellerine bir marangoz atölyesinde form verdiğini anlatan Ökmengil, “Eskişehir’de şimdi bir atölye edinemedim, bahçemde çalışıyorum. Bazen konutta yere serdiğim sofra bezinin üzerinde çamur işi de çalışıyorum lakin sert gereç daha cazip geliyor. Ağacın dokusu ve kokusu sahiden çok öbür. Ne bir taşa, ne bir metale benziyor. İnsanı rahatlatan bir dokusu var.” diye konuştu.
Ökmengil, emekli matematik öğretmeni olmanın ahşap heykel imalinde kolaylık sağladığını, heykel yaparken orantı, perspektif, fraktal (matematikte, çoğunlukla kendine benzeme yahut oransal kırılma özelliği gösteren karmaşık geometrik hallerin ortak adı) üzere matematik tabirlerinden faydalandığını kelamlarına ekledi.